Σεκουνδινός, Νικόλαος

Έλληνας λόγιος των χρόνων της Αναγέννησης (Χαλκίδα 1402 -Βενετία 1464). Για τις σπουδές και τη νεότητα του δεν είναι τίποτε γνωστό. Στο ιστορικό προσκήνιο εμφανίζεται το 1430, όταν κατά την άλωση της Θεσσαλονίκης από τους Τούρκους συλλαμβάνεται αιχμάλωτος. Μετά την απελευθέρωση του υπηρέτησε ως υπάλληλος της βενετικής διοίκησης στη Χαλκίδα. Τέλειος γνώστης της λατινικής, ο Σ. προσλήφθηκε ως επίσημος διερμηνέας της ελληνικής αντιπροσωπείας στη Σύνοδο της Φλωρεντίας (1437-1439). Χάρη στη γλωσσομάθειά του διορίστηκε κατόπιν από τον πάπα «αποστολικός γραμματέας». Αργότερα, μετά μια σύντομη παραμονή του στην Εύβοια, εγκαταστάθηκε στη Βενετία, την κυβέρνηση της οποίας υπηρέτησε ο Σ. ως διοικητικός υπάλληλος και διπλωματικός απεσταλμένος στη Ρώμη, στη Νεάπολη, στην Κωνσταντινούπολη κ.ά. Από τα έργα του, όλα σχεδόν γραμμένα στα λατινικά, ενδιαφέροντα είναι μια έκθεσή του προς το βασιλιά της Νεάπολης περί της διπλωματικής αποστολής του στην Κωνσταντινούπολη λίγους μήνες μετά την Άλωση, η ιστορική διατριβή του Othomanorum familia, που αναφέρεται στη στρατιωτική δραστηριότητα των Τούρκων σουλτάνων, και οι εξήντα έξι επιστολές του.